اضطراب و اضطراب امتحان

 اضطراب را همواره با واپه هایی چون دلهره – نگرانی – تشویش و التهاب بیان کرده اند . اضطراب هیجانی را در برمی گیرد که نا خوشایند است و اغلب بیقراری – هراس و بی تابی را به دنبال دارد . تقریبا هر کس در زندگی اضطراب را تجربه کرده است . اضطراب برای هرکسی تا حدودی لازم است زیرا فرد را در مقابله هوشیارانه با خطرات راهنمایی کرده و او را به قبول الگو های مطلوب تشویق کند . در تمام زندگی ما در معرض انواع امتحان قرار داریم از جمله امتحانات ورودی دانشگاه – امتحان استخدامی – امتحان برای کسب مجوز رانندگی و... تجربه نشان داده است که عوارض اضطراب و فشار روحی حاصل از امتحان در عده زیادی از امتحان دهندگان ظاهر می شود . انسان موجودی است کمال طلب – تشویق پذیر و تنبیه گریز بر ایا اساس نیز همواره می خواهد رفتارش مورد تایید دیگران باشد لذا فرایند امتحان به هر صورتی که باشد چندان خوشایند انسان نیست . به طور کلی انسان دوست ندارد رفتارش مورد ارزیابی و نقادی دیگران قرار گیرد نگرانی شدید بر غدد درون ریز اثر گذاشته و با متاثر نمودن ذهن انسان زمینه فراموشی های زود گذر و خطای ادراک را فراهم می آورد . بنا بر این ماباید توانایی روبه رو شدن با امتحانات را در فراگیرانمان افزایش دهیم . برای کاهش اضطراب ناشی از امتحان علاوه بر داشتن انتظارات معقول از افراد تشویق نقاط مثبت توانمندی های آنان – تقویت اعتماد به نفس ایشان و فراهم ساختن آرامش خاطر آنان از ضروریات است .

2- وسایل کمک آموزشی می تواند یادگیری را انفرادی کند .

3- وسایل کمک آموزشی آموزش را با قدرت بیشتری عملی می سازد .

4- وسایل کمک آموزشی دسترسی به فرهنگ و آموزش را به طور یکسان برای همه میسر می سازد .

5- وسایل کمک آموزشی اساس قابل لمس را برای تفکر و ساختن مفاهیم فراهم می سازد . و در نتیجه از میزان عکس العمل گفتاری دانش آموز می کاهد .

6- مورد علاقه زیاد و فراون شاگردان هستند و توجه به آنها را به موضوع اصلی معطوف می سازد .

7- اساس لازم را برای یادگیری تدریجی و تکمیلی آماده می سازد و در نتیجه یادگیری را دائمی می کند .

8- تجارب واقعی و حقیقی را در اختیار شاگردان قرار می دهد و در نتیجه موجب فعالیت ایشان می شود .

9- پیوستگی افکار را موجب می گردد .

10- در توسعه و رشد معنی در ذهن شاگرد مؤثر هستند .

11- مهارتی را به طور کامل و مؤثر به دانش آموزان می آموزد .

12- تجاربی را در اختیار شاگردان قرار می دهد که از راههای دیگر امکان ندارد .

استفاده از وسایل آموزشی موجب می شود که دانش آموزان از همه حواس خود جهت یادگیری مطالب استفاده کنند . از آنجا که % 75 از یادگیری مطالب توسط چشم و بینایی یاد گرفته می شود ، این موضوع باعث شد که معلمان بیشتری به استفاده از وسایل کمک آموزشی و وسایل بصری روی آوردند .

یکی از عللی که تعدادی از معلمان از وسایل کمک آموزشی استفاده نمی کنند این است که فکر می کنند که منظور از وسایل کمک آموزشی همان وسایلی است که فقط به منظور آموزش دانش آموزان و با هدف وسیله کمک آموزشی از قبل ساخته شده می باشد .

ولی این فکر اشتباهی می باشد ، زیرا با وسایل دور ریختنی و مازاد نیز می توان یک وسیله کمک آموزشی ساخت که به اهداف مورد نظر درس برسیم .

اگر بخواهیم نتیجه تحقیقات پیاژه و سایر محققین ارزشمند را در مورد تدریس ریاضیات به کودکان ، در یک جمله خلاصه کنیم باید بگوئیم : وسایل کمک آموزشی را به مدارس ببریم . هیچ معلمی نباید در تدریس ریاضیات بویژه در سالهای اولیه دبستان ، بدون وسیله کمک آموزشی باشد . البته بیدرنگ باید تذکر دهیم که منظور ما این نیست که معلم نمی تواند بدون داشتن وسایل از پیش ساخته و تعیین شده ریاضیات را تدریس کند ، بلکه یک معلم در صورتی که مفاهیم را به درستی درک کند و روش تدریس صحیح داشته باشد، می تواندحتی از نخودولوبیا و چوب کبریت نیز در تدریس ریاضیات استفاده کند .

اگر از شکست ها درس بگیریم همه ما می توانیم شکست ها را به پیروزی تبدیل کنیم . تفاوتی که بین شکست و موفقیت وجود دارد در نگرشی است که افراد نسبت به موانع - ناتوانی ها- دلسردی ها و دیگر وضعیت های ناامید کننده دارند .

5 راهنمایی که کمک می کند از شکست پیروزی بسازیم  

به گونه ای سازنده خود را ارزیابی کنید این کار باعث می شود که کارایی و قدرتی را که لازمه موفقیت است به دست آورید

به جای مقصر دانستن بخت و اقبال ودیگران موانع را بررسی کنید

بدانید همیشه راهی برای حل مشکلات وجود دارد

وقتی به مانع برخورد کردید به تجدید روحیه پرداخته و تازه نفس تر شروع کنید

پشتکار را با آزمایش ترکیب کنید و یادتان باشد مداومتی که با آزمایش و خطا همراه باشد ضامن معتبری برای حصول موفقیت است

 "  دانش آموز اول که پاسخ داد، معلــم کمتر از یک ثانیـــه منتظر می ماند و سپس نفر  بعدی را صـدا می زند ."

   نتیجــه این گونه رفتارها ، اغلب بوجود آمدن یک نوع دست پاچــگی و تشویش در سوال و جوابهاست که باعث ایجاد خستگی و ناامیدی در دانش آموز ومعلم می شود و تحریک فکر دانش آموز یا کیفیــت تو ضیح اورا کاهش می دهــــد (رائو 1978،ص207).به نظر رائو ، هنگامی که معلمان زمان پاسخگویی به جواب را افزایش می دهنـــد ، چند چیز اتفاق می افتد ؛ طول جواب دانش آموز زیاد می شود ، تعداد جوابهای مناسب افزایش می یابد ، وجود شکست در جواب دادن کاهش می یابد ، و قایع فکری – ذهنی افزایش می یابد ، شرکت افراد کند بیشتر می شود و در نهایت ،نظم در کلاس به طور هیجان انگیزی افزایش پیدا می کند.

 توبین و کاپی (1982) هم در مطالعه ای پیرامون رابطـــه پیشرفت دانــش آموزان و زمان پاسخگویی ، نظر فوق را تایـــید کرده اند. روش بهـــتر برای ایجــاد نظـــم در کلاس و همچنیــــن افزایش یادگیری این است که دانش آموزان رادر حال فکر کردن نگــه دارید نه لزوما" جواب دادن به سوالات ، که در بیشتر کلاسهای امروزی ، امری عادی است

مهر 3شنبه 31/6/88 برنامه سالانه - تشکیل کمیته آموزشی -طرح درس

آبان  شنبه 2/8/88  آموزش الکترونیک

آذر  2شنبه 9/9/88 دعوت از جناب آقای موسوی زاهد و بحث پیرامون آموزش و ارزشیابی نوین

دی 3شنبه 1/10/88 الگوی آموزش ساختگرا - طراحی سوالات استاندارد

بهمن 4شنبه 7/11/88 اهداف دوره راهنمایی تحصیلی

اسفند 2شنبه 3/12/88 برنامه ریزی جهت فعالیت نوروزی دانش آموزان